Lisa Reilink – Lustro

Ik zoek vaak mijn eigen kwetsbaarheid op in mijn werk. De meeste animaties die ik maak beginnen bij een gevoel dat ik ervaar. Dat gevoel kan klein of groot zijn, maar het maken van verhalen en beelden helpt mij om die verschillende gevoelens een plek te geven en om mijn ervaringen met de wereld te delen. Zo kan ik met mijn animaties dingen omschrijven die ik niet in woorden uit kan drukken, maar wel met kleuren, bewegingen, en muziek.

‘Lustro’ (pools voor spiegel) is een film over onzekerheid:  een gevoel dat niet zomaar verdwijnt, maar toch wordt behandeld als een gevoel wat er niet mag zijn; een gevoel waar je jezelf zo snel mogelijk uit moet krijgen om de beste versie van jezelf te kunnen zijn. Ook ik wou in eerste instantie een hele positieve film maken waarin onzekerheid overwonnen zou worden en het lichaam gevierd werd, maar toen ik halverwege het maakproces een ongeval kreeg door mijn fysieke beperking, werd ik geconfronteerd met gevoelens van onmacht. Ik voelde me verraden door mijn eigen lichaam, en het laatste wat ik wou was mezelf forceren om er maar blij mee te zijn. Dit gevoel heb ik uiteindelijk meegenomen in mijn verhaal, waarin ik nu juist ruimte geef aan de kwetsbare en negatieve gevoelens rondom het lichaam. 

Met mijn film wil ik anderen graag meegeven, dat je geen oordeel hoeft te hebben over je lichaam. Als je worstelt met onzekerheid hoef je jezelf niet te forceren om van jezelf te houden. Neem even een stapje terug, verwen jezelf met een warm bad, en geef jezelf de ruimte om te zeggen: “Hier ben ik, onzekerheid en al.”